ข้อมูลพืชพรรณ

ต้นลิ้นจี่

ชื่อวิทยาศาสตร์: Litchi chinensis Sonn.
ชื่อสามัญ: Litchi
วงศ์: SAPINDACEAE
ชื่ออื่นๆ:

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:
ไม้ต้น สูงได้ถึง ๓๕ เมตร เรือนยอดกลม เปลือกค่อนข้างเรียบ สีเทา มีรูระบาย
อากาศ (lenticel) ใบ ประกอบแบบขนนก เรียงสลับ ใบย่อย ๑-๔ คู่ เรียงตรงข้าม-เยื้องสลับ ใบย่อยรูปวงรีหรือรูปไข่กลับ
ขนาดประมาณ ๒-๔x ๘-11 เซนติเมตร ปลายใบมนแหลม โคนใบแหลมหรือสอบ ขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน
ดอก ช่อแยกแขนง ออกที่ปลายกิ่ง ช่อดอกยาวประมาณ ๑๕-๓๐ เซนติเมตรดอกย่อยจำนวนมากขนาดเล็กมาก
กลีบดอกสีขาวแกมเหลือง มีกลิ่นหอม ผล ผลสดรูปทรงกลม - รูปไข่ผิวขรุขระ ผลสุกมีสีแดงสดเนื้อขาวฉ่ำน้ำ เมล็ดเดี่ยว
กลม-รูปไข่ สีน้ำตาลเข้มถึงเกือบดำ ผิวมัน
ออกดอก ออกผล : ผลแก่ประมาณเดือนเมษายน

นิเวศวิทยา:
พบขึ้นตามริมน้ำ ในปาดิบทางภาคเหนือ ตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศไทย กระจายอยู่ในประเทศจีน ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมาเลเซีย

การขยายพันธุ์:
การเพาะเมล็ด การตอนกิ่ง การเสียบยอด และการปักชำ

ส่วนที่ใช้:
ผล, ใบ, และเปลือก

สรรพคุณทางยา:
คุณสมบัติช่วยบำรุงร่างกาย บรรเทาอาการหวัด แก้การติดเชื้อในลำคอ

ประโยชน์อื่นๆ:
เนื้อลิ้นจี่ ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต เส้นใย โปรตีน เหล็ก วิตามินบี ๑ วิตามิน บี ๒ และมีวิตามินซีสูง ป้องกันโรคหวัด และโรคเลือดออกตามไรฟัน มีแคลเซียมและฟอสฟอรัสช่วยบำรุงกระดูกและฟัน
-- ยังไม่มีรูปประกอบ --