จามจุรี
ชื่อวิทยาศาสตร์: Samanea saman (Jacq.) Merr.
ชื่อสามัญ: Rain Tree, East Indian Walnut
วงศ์: LEGUMINOSAE-MIMOSOIDEAE
ชื่ออื่นๆ:
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:
ไม้ต้นขนาดใหญ่ แตกกิ่งต่ำ เรือนยอดแผ่กว้างโค้งตรงกลางและลาดลงหาขอบคล้ายรูปร่ม ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น เรียงสลับ ใบประกอบแยกแขนงตรงข้ามกัน 2-5 คู่ บนแขนงมีใบย่อยเรียงตรงข้ามกัน 2-10 คู่ คู่ที่อยู่ตอนบนมีขนาดใหญ่สุดและลดหลั่นลงไปจนถึงคู่ล่างที่มีขนาดเล็กสุด ใบย่อยรูปไข่ รูปรี หรือคล้ายรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น ออกตามง่ามใบใกล้ปลายกิ่ง 1-2 ช่อ ดอกมีจำนวนมาก เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก สีชมพู ฝักรูปขอบขนาน ตรงหรือโค้งเล็กน้อย ผิวเรียบ ฝักแก่สีน้ำตาลดำ คอดเล็กน้อยเป็นตอนๆ ระหว่างเมล็ด เมล็ดเรียงเป็นแถวตามความยาวของฝัก สีน้ำตาล รูปแบนรี
นิเวศวิทยา:
เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยและอาหารของสัตว์ต่างๆ ช่วยป้องกันการพังทลายของดิน และให้ร่มเงา
การขยายพันธุ์:
เพาะเมล็ด
ส่วนที่ใช้:
ใบ, ฝัก, เปลือกต้น, ราก, เนื้อไม้, เมล็ด
สรรพคุณทางยา:
ทั้งส่วนของเปลือก, ใบ, ฝัก, และเมล็ด โดยทั่วไปใช้เป็นยาสมานแผล, แก้ท้องเสีย, แก้ริดสีดวงทวาร, และรักษาโรคผิวหนัง. นอกจากนี้ยังใช้เป็นอาหารสัตว์, ทำปุ๋ย, และทำเครื่องเรือน หรือของประดับตกแต่ง.
ประโยชน์อื่นๆ:
ปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อนทั่วโลก ปลูกไว้สำหรับให้ร่มเงาได้ดี ทางภาคเหนือปลูกกันมากเพื่อใช้เลี้ยงครั่ง ฝักแก่มีรสหวานวัวควายชอบกิน เนื้อไม้ใช้แกะสลักได้
ชื่ออื่นๆ:
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:
ไม้ต้นขนาดใหญ่ แตกกิ่งต่ำ เรือนยอดแผ่กว้างโค้งตรงกลางและลาดลงหาขอบคล้ายรูปร่ม ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น เรียงสลับ ใบประกอบแยกแขนงตรงข้ามกัน 2-5 คู่ บนแขนงมีใบย่อยเรียงตรงข้ามกัน 2-10 คู่ คู่ที่อยู่ตอนบนมีขนาดใหญ่สุดและลดหลั่นลงไปจนถึงคู่ล่างที่มีขนาดเล็กสุด ใบย่อยรูปไข่ รูปรี หรือคล้ายรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น ออกตามง่ามใบใกล้ปลายกิ่ง 1-2 ช่อ ดอกมีจำนวนมาก เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก สีชมพู ฝักรูปขอบขนาน ตรงหรือโค้งเล็กน้อย ผิวเรียบ ฝักแก่สีน้ำตาลดำ คอดเล็กน้อยเป็นตอนๆ ระหว่างเมล็ด เมล็ดเรียงเป็นแถวตามความยาวของฝัก สีน้ำตาล รูปแบนรี
นิเวศวิทยา:
เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยและอาหารของสัตว์ต่างๆ ช่วยป้องกันการพังทลายของดิน และให้ร่มเงา
การขยายพันธุ์:
เพาะเมล็ด
ส่วนที่ใช้:
ใบ, ฝัก, เปลือกต้น, ราก, เนื้อไม้, เมล็ด
สรรพคุณทางยา:
ทั้งส่วนของเปลือก, ใบ, ฝัก, และเมล็ด โดยทั่วไปใช้เป็นยาสมานแผล, แก้ท้องเสีย, แก้ริดสีดวงทวาร, และรักษาโรคผิวหนัง. นอกจากนี้ยังใช้เป็นอาหารสัตว์, ทำปุ๋ย, และทำเครื่องเรือน หรือของประดับตกแต่ง.
ประโยชน์อื่นๆ:
ปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อนทั่วโลก ปลูกไว้สำหรับให้ร่มเงาได้ดี ทางภาคเหนือปลูกกันมากเพื่อใช้เลี้ยงครั่ง ฝักแก่มีรสหวานวัวควายชอบกิน เนื้อไม้ใช้แกะสลักได้
-- ยังไม่มีรูปประกอบ --