จันทน์ผา
ชื่อวิทยาศาสตร์: Dracaena cochinchinensis (Lour.) S.C. Chen.
ชื่อสามัญ: Dracaena loureiroi Gagnep.
วงศ์: DRACAENACEAE
ชื่ออื่นๆ:
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:
เป็นไม้พุ่มสูง 1.5 - 2 ม. ลำต้นตรงเป็นรูปบวม ๆ เรือนยอด อาจมียอดเดียวหรือหลายยอด เปลือกนอก เกลี้ยง สีเทา เปลือกในสีขาว ใบ ใบเดี่ยว ออกเวียนสลับถี่ ๆ ที่ปลายยอด ปลายแหลม สีเขียวเข้ม ก้านเป็นกาบหุ้มซ้อนทับกันรอบลำต้น ดอก ออกเป็นช่อใหญ่ตามซอกใบ กลีบดอก 6 กลีบ ตรงกลางดอกมีจุดสีแดง เมื่อบานเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.8 ซม. ดอกสีขาว ผล กลม เล็ก ผลอ่อน มีสีเขียว ผลแก่ สีแดง และม่วงคล้ำ มีเมล็ดเดียว
ระยะเวลาในการออกดอกและเป็นผล ออกดอกระหว่างเดือน กรกฏาคม-สิงหาคม และผลแก่ระหว่างเดือน สิงหาคม-กันยายน การขยายพันธุ์ เพาะกล้าจากเมล็ด หรือแยกกอ
นิเวศวิทยา:
เป็นพืชที่ทนทานต่อสภาพอากาศแห้งแล้งและแสงแดดจัด สามารถเจริญเติบโตได้ดีในดินปนทรายหรือหินที่มีการระบายน้ำได้ดี
การขยายพันธุ์:
การเพาะเมล็ด, การปักชำ, และการตอนกิ่ง
ส่วนที่ใช้:
แก่น, และทั้งต้น
สรรพคุณทางยา:
แก่น, มีรสขมเย็น, ช่วยบำรุง, หัวใจ
ประโยชน์อื่นๆ:
ทรงพุ่มสวย ดอกมีกลิ่นหอม นิยมนำมาปลูกเป็นไม้ประดับ จัดสวนเป็นไม้ประธาน สวนหิน ปลูกเป็นกลุ่ม ส่วนของลำต้นที่เกิดบากแผลนานเข้าเปลี่ยนเป็นเนื้อสีน้ำตาลแดง ใช้เป็นส่วนประกอบในการปรุงน้ำยาอุทัย แก่นที่ราลง - มีสีแดง ใช้เป็นยาเย็น แก้ไข้ทุกชนิด การทดลองในสัตว์ พบว่า สารสกัดด้วยน้ำมีฤทธิ์ลดไข้ แต่ต้องใช้ปริมาณมากกว่าแอสไพริน 10 เท่า และออกฤทธิ์ช้ากว่าแอสไพริน 3 เท่า
ชื่ออื่นๆ:
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:
เป็นไม้พุ่มสูง 1.5 - 2 ม. ลำต้นตรงเป็นรูปบวม ๆ เรือนยอด อาจมียอดเดียวหรือหลายยอด เปลือกนอก เกลี้ยง สีเทา เปลือกในสีขาว ใบ ใบเดี่ยว ออกเวียนสลับถี่ ๆ ที่ปลายยอด ปลายแหลม สีเขียวเข้ม ก้านเป็นกาบหุ้มซ้อนทับกันรอบลำต้น ดอก ออกเป็นช่อใหญ่ตามซอกใบ กลีบดอก 6 กลีบ ตรงกลางดอกมีจุดสีแดง เมื่อบานเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.8 ซม. ดอกสีขาว ผล กลม เล็ก ผลอ่อน มีสีเขียว ผลแก่ สีแดง และม่วงคล้ำ มีเมล็ดเดียว
ระยะเวลาในการออกดอกและเป็นผล ออกดอกระหว่างเดือน กรกฏาคม-สิงหาคม และผลแก่ระหว่างเดือน สิงหาคม-กันยายน การขยายพันธุ์ เพาะกล้าจากเมล็ด หรือแยกกอ
นิเวศวิทยา:
เป็นพืชที่ทนทานต่อสภาพอากาศแห้งแล้งและแสงแดดจัด สามารถเจริญเติบโตได้ดีในดินปนทรายหรือหินที่มีการระบายน้ำได้ดี
การขยายพันธุ์:
การเพาะเมล็ด, การปักชำ, และการตอนกิ่ง
ส่วนที่ใช้:
แก่น, และทั้งต้น
สรรพคุณทางยา:
แก่น, มีรสขมเย็น, ช่วยบำรุง, หัวใจ
ประโยชน์อื่นๆ:
ทรงพุ่มสวย ดอกมีกลิ่นหอม นิยมนำมาปลูกเป็นไม้ประดับ จัดสวนเป็นไม้ประธาน สวนหิน ปลูกเป็นกลุ่ม ส่วนของลำต้นที่เกิดบากแผลนานเข้าเปลี่ยนเป็นเนื้อสีน้ำตาลแดง ใช้เป็นส่วนประกอบในการปรุงน้ำยาอุทัย แก่นที่ราลง - มีสีแดง ใช้เป็นยาเย็น แก้ไข้ทุกชนิด การทดลองในสัตว์ พบว่า สารสกัดด้วยน้ำมีฤทธิ์ลดไข้ แต่ต้องใช้ปริมาณมากกว่าแอสไพริน 10 เท่า และออกฤทธิ์ช้ากว่าแอสไพริน 3 เท่า
-- ยังไม่มีรูปประกอบ --